Það eru mail frá 23. september 2002 í inboxinu mínu í Lotusnum. Ég er alveg skelfilega löt við að taka til í póstinum mínum. Þetta er í rauninni mjög týpískt fyrir mig því herbergið mitt er svona líka, skipulagt kaos. Ég hef t.d. ætlað að kaupa hillu síðan ég flutti inn (tvö ár síðan) fyrir allar bækurnar mínar. Nú fer ég bráðum að flytja út þannig að það tekur því ekki lengur. Bækurnar eru því í stöflum undir skrifborðinu mínu og hluta þeirra er raðað í gluggann. Annað dæmi er bunkinn af ljósritum sem ég notaði í BA-rítgerðina, hann var á skrifborðinu þangað til núna í mars en þá fór hann ofan í skúffu. Einhvern tímann fer hann í eins og tvær fínar möppur. Ég tek heldur aldrei upp töskum fyrr en ég þarf að setja ofan í hana aftur. Einu sinni var ég eitt sumar að vinna í Brú í Hrúrafirði og tók aldrei alveg upp töskunum.

Nú er ég skyndilega farin að hafa áhyggjur af húsnæðismálum mínum í Danmörku næsta haust. Ég er löngu búinn að skrá mig á tugi biðlista eftir stúdentagörðum og fylgist grant með stöðu minni á þessum listum á netinu. Þetta gengur ósköp hægt og ég færist frekar neðar ef eitthvað er. Það væri nú ef ég kæmist inn í skólann en fengi ekki húsnæði. Arg en það þýðir víst ekki að pirra mig á þessu, það hefur víst ekkert að segja. Það er bara þegar sumarið er "komið" þá verður manni ljóst hve stutt er í raun í haustið.

Ég er í uppreisn gegn Skjá 1 þessa dagana. Ekki veit ég hvað það en skyndilega er ég bara hætt að horfa á margt af því efni sem þeir hafa upp á að bjóða. Þetta á sérstaklega við um erlenda/ameríska þætti. Þættir eins og Survivor, Law and Order (allar útgáfur), Philly, CSI: Miami o.s.frv. eru leiðinlegir og ég vil frekar horfa á eitthvað annað. Í gær horfði ég meira að segja að hluta af náttúrulífsþætti á ríkinu sem var bara mjög áhugaverður og flottur. Síberíutígurinn er núna uppáhaldsspendýrið mitt.

Helvítis drasl

Komin aftur úr sveitinni. Afskaplega kósí fyrir utan veðrið sem var hundleiðinlegt alla helgina. Það var líka svona leiðinlegt þegar ég var síðast heima og þá var ég þar í heila viku. Gefið mál að það verður leiðinlegt á sjómannadaginn þegar ég fer næst norður. Borðaði óhugnalega mikið sem minnir mig á það að ég er ekkert búin að borða í dag. Ég ætla að skjótast út í búð.

Hej, það er líka komið sumar. Þetta verður ábyggilega besta sumar ever.

Jæja í dag er einn einn frídagurinn og eins og vera ber er ég að vinna. En heimur batnandi fer, ég er í fríi á morgun og um helgina og fer heim eftir vinnu. Í gærkvöldi kláraði ég loksins alveg skólaumsóknina og ég sendi hana á morgun. Þetta er búið að taka sinn tíma en í gær útvegaði ég mér síðasta hlutinn sem til þurfti, passamynd. Svo að nú tekur bara við nagandi bið eftir svari.

Í gærkvöldi fór ég í Regnbogann og sá myndina Bowling for Columbine. Ég hafði heyrt mikið um þessa mynd og bjóst alveg eins við að verða fyrir vonbrigðum. Það var nú öðru nær, mér fannst myndin mjög góð. Hún fær mann til að hugsa og það er alltaf góður fylgifiskur bíóferðar.

Ég er yfirleitt frekar neikvæð í bloggfærslum mínum. Það helgast að því að ég blogga bara í vinnunni en ekki þegar ég er að gera eitthvað skemmtilegt. Ergo mér finnst ekkert sérstaklega gaman í vinnunni. Vonandi lagast þetta í sumar og haust þegar ég sný mér að öðru.

Og í sambandi við áfengisumræðuna hjá Bjarkey og Auði þá "held" ég einmitt upp á 8 ára "áfengisafmæli" mitt þessa dagana. En það var á kvöldi skírdags árið 1995 sem ég datt í fyrsta skipti í það. Mér er það minnisstæðast að það vottaði ekki fyrir þynnku daginn eftir og ég borðaði nýsteiktar kleinur með góðri lyst í morgunmat. Nú er tíðin önnur.

Svefnvenjur mínar eru í tómi tjóni þessa dagana. Í gærkvöldi var ég viss um að ég gæti sofnað um miðnætti þar sem ég hafði bara sofið 5-6 tíma nóttina áður. Það fór ekki svo. Rúmlega 1 gafst ég upp á að liggja og stara út í loftið og fór og horfði á sjónvarpið til rúmlega. Rúmlega 3 gerði ég svo aðra tilraun og tókst að lokum að sofna um 4. Það var því syfjuð Þóra sem fór á fætur 9 í morgun. Vaktavinnan er greinilega farin að hafa sín áhrif.

Jæja þá er loksins farið að sjá fyrir endann á þessari leiðinlegu helgi. Næsta helgi verður mun gleðilegri á allan hátt því á fimmtudagskvöldið ætla ég norður í land.

Hér kemur enn eitt prófið.


Switzerland -
A neutral power for as long as most can remember,
it has avoided war for several centuries.
However, it is still considered highly advanced
and a global power.


Positives:

Judicial.

Neutrality.

World-Renouned.

Powerful without Force.

Makes Excellent Watches, Etc.


Negatives:

Target of Ridicule.

Constant Struggle to Avoid Conflict.

Target of Criminal Bank Accounts.



Which Country of the World are You?
brought to you by Quizilla

You're the smirk,a frown-smile hybrid that's a
little bit cocky and usually associated with
evil or arrogant,but attractive people.You
probably just don't give a damn,but it's
everyone else's fault if you don't because
you're too awesome to have any real faults.


What Kind of Smile are You?
brought to you by Quizilla
Ég hef oft verið skömmuð fyrir að glotta.

Búin að vera hérna í hálftíma og taka eitt símtal. Því er ekkert annað að gera en að taka heimskuleg próf.


You go girl! You're Picasso's famous "Les
Demoiselles d'Avignon" and live in the
Museum of Modern Art in New York.


Which Piece of Modern Art Are You?
brought to you by Quizilla


-Perfect- You're the perfect girlfriend. Which
means you're rare or that you cheated :P You're
the kind of chick that can hang out with your
boyfriend's friends and be silly. You don't
care about presents or about going to fancy
placed. Hell, just hang out. You're just happy
being around your boyfriend.


What Kind of Girlfriend Are You?
brought to you by Quizilla

Aha, grunaði ekki gvend. Nú er bara að finna einhvern frábæran ungan pilt og verða svaka ástfangin.

Páskamaturinn er óvenjulegur að þessu sinni, pizza í hádeginu og kínverskur í kvöldmat. Í boði Símans vegna þess að ég er að vinna. Svo var ég að frétta að Dís frænka mín eignaðist litla stúlku á föstudagskvöldið. Salóme, bekkjarsystir mín úr grunnskóla var svo líka að eignast eitt, í morgun að ég held. Barn hér, barn þar, börn allsstaðar.

Að vera einn um páskanna fer illa með mann. Reyndar var ég ekki alveg ein því annar sambýlingur minn var heima en ég var samt ein af því að ég var ekki heima þar sem ég vildi vera. Ólifnaðurinn hefur verið gríðarlegur síðustu tvo daga. Ég hef ekki borðað neitt sem kallast matur bara rusl. Það næsta sem hefur komist því að vera matur er Coco puffsið. Auk þess hafa verið á boðstólum réttir eins og núgat-ís með jarðarberjarsósu og ískexi, buggles, kók, draumur, pístasíu hnetur og fleira slíkt. Ég hef sofið fram yfir hádegi báða dagana og auk þess fengið mér 2-3 tíma lúr seinni partinn. Það vantaði bara að ég tæki upp á því að sulla í áfengi og gerðist dagdrykkjumanneskja um helgina.

Í nótt hef ég verið að lesa um snótina Erin sem er hrifin af kúabóndanum Matt sem aftur er trúlofaður hástéttardömunni Charlotte. Cecil, verðlaunanaut í eigu Matt, er áhugaverðasti karakter bókarinnar.

Ég þoli ekki rauða daga sem ekki eru rauðir hjá mér. Nú eru nefnilega allir að tala um páskana og hversu frábærir þeir verða. Mínir páskar verða ekkert frábærir að þessu sinni þar sem ég er í þessari heimskulegu vaktavinnu. Ég er reyndar í fríi á fimmtudag og föstudag en restina er ég að vinna m.a. 10 tíma á páskadag. Það er því mikil sjálfsvorkun í gangi snuff, snuff. Ég verð líka ein heima því allir fara náttúrulega norður. Ég myndi alveg vilja fara norður líka og láta dekra við mig góðum mat og öðru slíku. Ohhh.

Síminn þagnaði. Þetta hefur ekki gerst hér í nokkra daga svo lítið hefur verið um blogg. Nú er ég á fullu að sækja um skólann, fylla út umsóknina, senda mail til skólans til þess að fá nánari útskýringar á henni, fá meðmæli bæði úr vinnu og skóla, fá útskrift hjá Hí á einkunum og lýsingu á öllum kúrsum sem ég hef tekið og svo þarf ég að útvega mér passamynd. Áður var ég svo búin að fara spes ferð til Köben til þess að taka enskupróf. Þetta mikill prósess. Svo fæ ég kannski ekki inn i skólann eða ég kemst inn en kemst að því að þetta er ekki rétta námið fyrir mig. Það þýðir víst ekki að hugsa svona.

Annars hefur lundin verið létt síðustu daga. Ég held að orsökin sé hækkandi sól og aðeins minni rigning en venjulega hér í sollinum. Heima er hinsvegar alltaf sól og blíða skv. mömmu, farið að grænka og ég veit ekki hvað. Hún sagði að þetta minnti sig meira á júní en apríl.
Ekki skemmir heldur fyrir að ég er í fríi um helgina. Í kvöld er planið að fara í létta kaffihúsaferð en annaðkvöld verður tekið á því, farið í partý og væntanlega innbyrt nokkurt magn áfengis. Ég á víst enn eftir að drekka tollinn síðan fór til Köben.

Annað kvöld er árshátíð hjá Símanum og ég fer ekki. Ég og Elvar verðum á næturvakt. Það verður sjálfsagt svaka stuð og það verður spennandi að sjá hverjir af vinnufélugunum hringja og í hvers konar ástandi þeir verða.

Lítið að gera svo nú er kjörinn tími fyrir tilgangslaus próf.

I am a Halo. I believe I am perfect. Others may not think so, but those others are wrong. What Sort of Hat Are You?

Alltaf jákvætt að vera með mikið sjálfstraust.

Cor blimey, I taste like Tea. I am a subtle flavour, quiet and polite, gentle, almost ambient. My presence in crowds will often go unnoticed. Best not to spill me on your clothes though, I can leave a nasty stain. What Flavour Are You?

Þetta dempar aðeins sjálfstraustið frá því áðan.

Gærkvöldið var Rúv kvöld. Reyndar sá ég aðeins í Survivor á Skjánum sem er að verða fáranlegri en nokkru sinni fyrr vegna hins kynferðislega undirtóns sem ábyggilega er búinn til til þess að auka áhorf. En aftur að Rúv. Ég valdi að horfa frekar á Westwing heldur en CSI þar sem ég þoli ekki rauðhærða gaurinn sem leikur aðalkarlinn í þeim þáttum. Vesturálman er svoldið erfiður þáttur svona miðað við aðra bandaríska afþreyingu í sjónvarpi. Maður verður semsagt að virkilega horfa á þættina en ekki bara svona með öðru auganu eins og venjulega. Mér finnst þættirnir á einhvern hátt athyglisverðari eftir að skipt var um forseta í Hvíta húsinu og repúblikaninn Bush tók við völdum. Forsetinn í þáttunum, Bartlet, kemur fram sem algjör andstæða runnanas. Bartlet á að vera vel menntaður, greindur og víðsýnn maður eða allt sem Bush er ekki. Að vísu hef ég ekki kynnt mér til hlítar menntun Bush. En einhvers staðar las ég að "majorið" hans í háskóla hefði verið sagnfræði. Eitthvað hefur hann lítið lært því ef hann hefði lesið sögu af einhverju viti og með gagnrýnni hugsun væri ekki svona komið fyrir heiminum í dag.

Svo horfði ég á Soprano á eftir. Þar var aftur minnst á Ísland en Tony var upp í rúmi með berbrjósta íslenskri gellu sem var að fræða hann um það að Ísland væri í alvöru eldfjall. Það var víst kona að nafni Tone Christansen sem lék "Miss Reykjavík" eins og hún var nefnd í lok þáttarins.

Ég hlustaði líka á útvarpið í gærkvöldi. Ekki vissi ég að Útvarp latibær væri til.