Það kemur mér alltaf jafn mikið á óvart hvað nýfædd börn eru lítil eitthvað og hvað þau gera afskaplega lítið. Og hvað það, þrátt fyrir þetta, er afskaplega gaman að horfa á þau og handfjatla þau. Síðustu daga hef ég semsagt verið að gera akúrat þetta, dást að litla frænda mínum. Gæti ekki verið betra svona mitt í atvinnuleysinu.

Frændinn er náttúrulega afskaplega fallegt barn og ótrúlega líkur systur sinni. Enda engin ástæða svosem til að breyta góðri uppskrift. Svo ilmar hann hreint dásamlega.