mánudagur, nóvember 21, 2005

Nóvember að verða búinn og ég er farin að hugsa um áramót og áramótaheit. Ég hugsa að aðaláramótaheitið mitt verði að draga verulega úr "stundun" hvers kyns fjölmiðla. Í ritgerðar einangruninni hér í Danmörkunni síðustu vikur hef ég nefnilega notað fjölmiðla óhugnalega mikið. Ég horfi á sjónvarp, hlusta á útvarp, fer á netið og les moggann á bókasafninu í hádeginu. Ég er því vel inn öllu sem er að gerast heima og þykir fréttnæmt, fylgist með lífi einhvers fólks sem ég þekki jafnvel ekki neitt í gegnum bloggið þeirra og síðast en ekki síst geng ég í gegnum súrt og sætt með hellingi af áhugaverðu fólki í amerískum sjónvarpsþáttum.
Ég er því kannski orðin svolítið eins og ein sögupersónan í nýjustu bók Hallgríms Helgasonar, Roklandi (já, ég hef lesið og heyrt um bókina á netinu að sjálfsögðu). Mamma aðalsögupersónunnar gerir nefnilega víst lítið annað en að horfa á sjónvarpið, hún vinnur sína 8 tíma og sest svo fyrir skjáinn um leið og hún kemur heim. Líf hennar er í raun innihaldslaust, hún lifir í gegnum liðið á skjánum. Nú er ég ekki að segja að líf mitt sé orðið tómið eitt og ég lifi orðið í gegnum fjölmiðlana. En það gæti orðið þannig. Þess vegna ætla ég þegar ritgerðarstússi lýkur að grípa strax í taumana. Sjónvarpsfrí kvöld og internetlausir dagar. Það verður áramótaheitið í ár. En núna ætla ég horfa á Beðmál í borginni, maður verður nú að fá smá "action".

0 Comments:

Skrifa ummæli

<< Home