Ég er tekin að léttast, finn það á fötunum mínum. Ekki mörg kíló farin enda ég bara búin að vera í Danmörkunni í tvær vikur en það er aðeins farið að renna af mér. Þetta tengist nefnilega Danmörku og mataræði mínu hér. Ég hreyfi mig nefnilega minna hér en ég gerði áður en ég fór út. Eins og svo oft er hér um margar og samvirkandi ástæður að ræða.
Fyrir það fyrsta borða ég nær eingöngu íslenskt sælgæti. Lakkrísin hérna er ógeðslegur og súkkulaðið ekkert spes svo það freistar mín lítt. Eina freistingin í þessari deild er Kims snakk með sýrðum rjóma og lauk.
Í öðru lagi minnka ég kókneyslu mína alltaf gríðarlega þegar komið er til Danmerkur. Kókið er bara ekki eins gott og svo eru það umbúðirnar. Hörðu hálfslíters flöskurnar eru notaðar og ljótar og hér er ekki hægt að fá kók í súperdós eins og mér finnst best. Já, segiði svo að útlit skipti ekki máli.
Í þriðja lagi drekk ég meira vatn á kostnað annara drykkja eins og mjólkur og ávaxtasafa. Drekk svosem alltaf mikið vatn við skriftir en ég drekk minni mjólk og appelsínusafa vegna þess einfaldlega að ég nenni ekki að bera þetta heim úr búðinni. Ég læt mér því nægja yfirleitt mjólk út á kornflexið á morgnanna og ein lítil ferna af safa í hádeginu.
Í fjórða lagi borða ég ekki mikið af skyndibitamat þessa dagana. Nenni ómögulega að fara niður í bæ til þess. Það er líka bæði ódýrara og bara betra að kaupa og elda kjúkling sjálf.
Í fimmta og síðasta lagi er ég að klára masters ritgerðina mína og því fylgir töluvert stress. Þegar ég verð mjög stressuð get ég lítið sem ekkert borðað. Þetta er samt í lagi núna, hingað til hef ég haft stjórn á stressinu. Fyrstu önnina mína hérna skólanum var ég að kafna úr stressi, ein í nýju landi, nýjum skóla og nýju námi. Slæmu dagana borðaði ég kannski eina brauðbollu og kornflex og kastaði stundum upp. Á "góðu" dögunum hins vegar borðaði ég stundum nautasteik með hnausþykkri bernes og olíusteikta kartöflubáta og helling af snakki. Slæmu dagarnir voru fleiri en þeir góðu því ég hafði lést um 7 kíló þegar ég kom heim um jólin. Þessu leyfi ég ekki að gerast aftur því heilbrigði er jú fyrir öllu.
Svo kem ég heim í desember og næ kílóunum auðvitað á mig aftur um jólin. Nema hvað.
Fyrir það fyrsta borða ég nær eingöngu íslenskt sælgæti. Lakkrísin hérna er ógeðslegur og súkkulaðið ekkert spes svo það freistar mín lítt. Eina freistingin í þessari deild er Kims snakk með sýrðum rjóma og lauk.
Í öðru lagi minnka ég kókneyslu mína alltaf gríðarlega þegar komið er til Danmerkur. Kókið er bara ekki eins gott og svo eru það umbúðirnar. Hörðu hálfslíters flöskurnar eru notaðar og ljótar og hér er ekki hægt að fá kók í súperdós eins og mér finnst best. Já, segiði svo að útlit skipti ekki máli.
Í þriðja lagi drekk ég meira vatn á kostnað annara drykkja eins og mjólkur og ávaxtasafa. Drekk svosem alltaf mikið vatn við skriftir en ég drekk minni mjólk og appelsínusafa vegna þess einfaldlega að ég nenni ekki að bera þetta heim úr búðinni. Ég læt mér því nægja yfirleitt mjólk út á kornflexið á morgnanna og ein lítil ferna af safa í hádeginu.
Í fjórða lagi borða ég ekki mikið af skyndibitamat þessa dagana. Nenni ómögulega að fara niður í bæ til þess. Það er líka bæði ódýrara og bara betra að kaupa og elda kjúkling sjálf.
Í fimmta og síðasta lagi er ég að klára masters ritgerðina mína og því fylgir töluvert stress. Þegar ég verð mjög stressuð get ég lítið sem ekkert borðað. Þetta er samt í lagi núna, hingað til hef ég haft stjórn á stressinu. Fyrstu önnina mína hérna skólanum var ég að kafna úr stressi, ein í nýju landi, nýjum skóla og nýju námi. Slæmu dagana borðaði ég kannski eina brauðbollu og kornflex og kastaði stundum upp. Á "góðu" dögunum hins vegar borðaði ég stundum nautasteik með hnausþykkri bernes og olíusteikta kartöflubáta og helling af snakki. Slæmu dagarnir voru fleiri en þeir góðu því ég hafði lést um 7 kíló þegar ég kom heim um jólin. Þessu leyfi ég ekki að gerast aftur því heilbrigði er jú fyrir öllu.
Svo kem ég heim í desember og næ kílóunum auðvitað á mig aftur um jólin. Nema hvað.
0 Comments:
Skrifa ummæli
<< Home