Systir mín elskuleg á afmæli í dag, orðin 23 ára gömul. Hún er orðin svo stór blessunin, mamma, sambýliskona og háskólanemi sem er að brillera í lögfræðinni. Ég verð nú samt alltaf stóra systir.

Tók lestina upp í Blindern á bókasafnið. Þetta var ferð bæði sigra og ósigra. Ég talaði við bókavörð í dágóða stund á íslensku/dönskuskotnu norskunni minni. Hann skildi mig bara alveg og ég sagði ekki eitt einasta orð á ensku. Á leiðinni aftur niður á brautarstöðina þarf ég að fara yfir svona göngubrú til að komast réttu megin við teinana. Brúin er í svona 6 metra hæð og er úr svona þéttriðnum járngrindum sem maður sér í gegnum. Mér finnst alveg hræðilegt að fara þarna yfir. Hjartað fer alveg á fullt og ég næ varla andanum. Þetta er víst lofthræðsla, eitthvað sem ég er farin að finna fyrir í síauknum mæli í seinni tíð. Afskaplega pirrandi og leiðinlegt að finna til hræðslu að engri skiljanlegri ástæðu.