Margt að sjá á Karl Johan í dag. Þarna var maður með svona keilur sem kveikt var að leika listir sínar, maður með strengjabrúðu og svo líka kona með strengjabrúðu. Og svo náttúrlega allir betlandi rónarnir, ég er farin að vita nokkurn veginn hvar má eiga von á þeim blessuðum.

Fór áðan í snemmbúinn dinner með Huldu og henni Guðrúnu sem er nýr yfirmaður mannréttindastofunnar heima. Afskaplega næs, skemmtilegt að tala við tvær svona powerkonur. Svo er helgin að koma. Er búin að vera að fresta því að þvo svo ég hafi allavega eitthvað að gera um helgina. Já, það er alltaf svoldið að sad að þekkja eiginlega engan í nýju landi.